❣❣Belangrijk om even te lezen❣❣

Start adoptie gedrag: veel gemaakte fouten.

Iedereen die een volwassen hond of een oudere pup adopteert of overneemt doet dit met de beste bedoelingen. Er worden echter in de beginfase kleine foutjes gemaakt die, als ze niet op tijd worden hersteld, later tot grote problemen kunnen leiden. Daar gaat dit artikel over en natuurlijk over hoe je het dan wel goed kunt doen.

Het uitzoeken van een nieuwe huisgenoot

Bij het uitzoeken van een hond sluipt bij velen de eerste fout er al in. Men is op zoek naar een leuke hond en er moet een klik zijn met een hond. Veel honden (met uitzondering van de honden die uit het asiel gehaald worden) worden gekozen op basis van een foto. Er staat een hond op de foto die je wel aanspreekt en de meeste mensen worden verliefd op die foto. Uiteraard worden de foto’s hier ook voor gemaakt, maar in veel gevallen geldt echter: “liefde maakt blind”. Men heeft de hond gezien, is verliefd en eigenlijk wordt er niet goed meer gekeken naar het verhaal wat er over de hond verteld wordt of anderzijds denkt men te licht over de aangegeven eigenschappen van de hond. Men gaat ervan uit dat eventuele problemen met liefde een heel eind op te lossen zijn. Dat is voor een deel waar, maar het meest liefdevolle wat u voor uw nieuwe hond kunt doen, is hem goed en consequent opvoeden! Kijk dus niet alleen naar de foto, maar ook naar wat er over de hond wordt geschreven en vraag je dan goed af of de hond bij jouw persoonlijke situatie zal passen. Het opvoeden kost veel tijd en die tijd moet dan ook vrij gemaakt worden!

De eerste dagen van de nieuwe hond

Natuurlijk is iedereen blij dat de nieuwe huisgenoot er is. De hond is nog niet echt thuis en vertoont aanpassingsgedrag. Helaas herkennen maar weinig mensen dit. De hond loopt de mensen in huis steeds achterna; dit wordt lachend afgedaan alsof hij zich wel heel snel gehecht heeft aan de mensen. Hem opsluiten in de keuken of in de gang? Natuurlijk niet!? De hond hoort er toch bij en mag gaan en staan waar hij wil…. Natuurlijk ben je trots op je hond en neem je hem zoveel mogelijk overal mee naar toe en komen er heel veel mensen op “kraamvisite” je nieuwe aanwinst bewonderen. Je loopt trots grote rondes met hem over het dorp of door de stad en je gaat gezellig met hem over de markt. Spelen met andere honden vindt hij vast leuk, dus lekker een paar uur naar het strand of naar de bossen waar hij veel soortgenootjes treft. Dat is boffen, hij luistert al heel goed en kan zelfs al loslopen en hij kijkt iedere keer waar u bent! So far, so good….

De volgende weken van de nieuwe hond

De bel gaat, hij blaft. Goh hij wordt ook al een beetje waaks, dat is boffen! Als we op straat een andere hond tegenkomen bromt hij een beetje. Wat leuk, hij verdedigt ons! Als we weg zijn geweest dan kan hij zijn geluk niet op als we weer terugkomen. Het is toch heerlijk als de hond je heeft gemist en zo blij is dat je weer terug bent. Natuurlijk knuffel je hem bijna dood en hij jou. Waar ligt de hond in huis? Nou het liefst ligt hij midden in de kamer, dan kan hij natuurlijk lekker rondkijken. En wij stappen gewoon over hem heen, als hij daar nu lekker ligt dan laten we hem toch lekker liggen. Soms gaat hij ook wel eens onder de salontafel liggen, of onder de eettafel, onder het kastje is ook een favoriete plaats. Natuurlijk mag hij op de bank, ik schuif wel een eindje op. Hij kruipt stiekem ook wel eens bij mij op bed, maar dat vind ik wel gezellig dus als mijn partner slaapt laat ik hem lekker liggen.

Na een week of 6

Het blaffen bij de bel is overgegaan in grommen als de mensen binnenkomen en HELP hij heeft iemand gebeten. Op straat valt hij naar iedere hond uit, en hij vond het eerst zo leuk om met ze te spelen! Kwamen we toch gisteren thuis heeft hij het hele huis verbouwd, kussens gesloopt, aan de tafelpoten geknaagd. Dat heeft hij nog nooit gedaan. Het buurmeisje komt langs opeens viel hij uit naar haar terwijl ze eerst zulke dikke vriendjes waren. Als ik op de bank wil gaan zitten dan probeert hij me te bijten en mijn partner kan zijn bed niet meer in. HELP mijn hond is niet meer te vertrouwen, hoe kan dat nu, het was eerst zo’n leuk beest. De buurvrouw heeft de politie ook al op mijn dak gestuurd omdat hij zo gilt als ik weg ben ik kan er niet meer tegen, de hond moet herplaatst worden.

Overdreven of de waarheid

Helaas is het in veel gevallen de waarheid en krijgen wij als organisatie pas het probleem te horen als we in de fase “HELP mijn hond is niet meer te vertrouwen” zijn beland. In dit artikel is alles fout gegaan wat maar fout kan gaan, maar helaas reageren mensen zo. Dit stuk is een samenraapsel van jarenlange ervaring van alle dingen die wij al vele keren hebben meegemaakt. Mensen die hun bed niet meer in konden, visite die gebeten wordt is een veel voorkomend probleem. Uitvallen naar andere honden en soms ook mensen op straat is maar heel normaal. Het stuk is echt niet overdreven maar helaas de waarheid. In het overige deel van het artikel ga ik aangeven hoe het wel moet en waar je op moet letten wil je aan een hond een leuke hond krijgen.

Het uitzoeken van een nieuwe huisgenoot

Als je op zoek bent naar een nieuwe huisgenoot is het heel belangrijk dat je voor jezelf en je gezin op papier zet wat je van een hond verwacht. Wil je een hond voor de sport of voor de gezelligheid, zijn jullie actief of juist niet, zijn er kinderen, kleinkinderen, andere dieren waar rekening mee gehouden moet worden, woon je in een bosrijk gebied met veel wild, woon je aan een drukke weg, wil je een super gehoorzame hond of wil je een hond die alleen komt als je hem roept en verder geen poespas. Al die dingen zijn van belang bij de keuze van een hond. Het beste is als je dit allemaal op papier zet en aan diverse stichtingen, herplaatsingsdiensten etc. vraagt of ze een hond hebben die bij je past. Pas op het moment dat je al die honden verzameld hebt kun je een keuze maken op foto welke van deze je het meest aanspreekt.

De eerste dagen van de nieuwe hond

Een hond verhuist; dit brengt een enorme hoeveelheid stress voor een hond mee. Hij zal in de eerste dagen ontzettend lief zijn, maar hij is al zijn vastigheid om zich heen kwijt en zoekt krampachtig naar strohalmen om zich vast te houden. Je doet de hond het meest een plezier om hem in 1 ruimte te laten en niet door het hele huis te laten lopen. Je doet hem ook het meeste plezier om hem duidelijk te maken wie je bent, wat je van hem wilt en vooral wat hij niet mag. Hij is het meest gebaat bij rust, heel veel rust. Het liefst het grootste gedeelte van de dag in een bench die op een rustige plaats staat. Neem hem vooral de eerste maand nergens mee naar toe, hij heeft genoeg aan de KLEINE rondjes die je buiten met hem loopt. Laat hem maar stukje bij beetje (maximaal 10 minuten per wandeling) de omgeving gaan verkennen. De rest van de tijd kunnen jullie gebruiken om kennis met elkaar te maken en om elkaars vertrouwen te winnen. Vrienden die benieuwd zijn naar jullie hond zijn heel erg leuk, maar niet in de eerste twee weken. De hond moet eerst leren wie er bij het gezin horen, wie op welke manier reageert en wat hij mag en wat hij niet mag. Pas daarna is het tijd om prikkels toe te gaan voegen. De eerste maand niet naar het strand of het bos, zeker niet naar een plaats waar veel honden komen! Tijdens de eerste maand leert de hond dat je heel erg leuk bent en dat het de moeite waard is altijd naar je terug te komen. Je leert de hond dat jij de veilige haven bent, dat als er iets is jij voor de hond in de bres springt. Het moet leuk zijn om tijdens de wandeling naar je te kijken. Hij moet zien dat je blij met hem bent en dat je met hem bezig wilt zijn. Op die manier bouw je een band op met je hond en dat gaat niet als hij over een strand raast met nog 10 andere honden want dan is alles belangrijk behalve jij.

Ik heb verschillende mensen gehad die klaagden dat hun hond niet wilde gaan spelen en alleen maar bij hen bleef zitten. GEWELDIG dan ben jij dus zijn veilige haven en durft hij vanachter jou de wereld te aanschouwen. Laat hem maar lekker zitten. Als jij belangrijker bent als de andere honden dat is toch helemaal super. Hou dat er in ieder geval in.

De volgende weken van de nieuwe hond

Blaffen en waaks gedrag in de eerste weken en zelfs het eerste halve jaar is uit den boze. Het is inderdaad waaks gedrag en daarmee geeft hij al meteen aan dat hij gaat bepalen of en wie er wel of niet binnenkomt. Het begint met blaffen, het gaat over in grommen en vervolgens in bijten. Toen je nog geen hond had kon je het ook prima zelf dus ook nu hoeft de hond het echt niet van je over te nemen. Geen geblaf dus als de bel gaat. Het is belangrijk dat je hem dat vanaf de eerste blaf die hij geeft duidelijk maakt door hem meteen te corrigeren (apart zetten, laten schrikken van een rammelblikje). Hij zal op straat op den duur waarschijnlijk gaan uitvallen naar andere honden. Hij heeft nu een geweldig baasje en dat kan hij alleen houden als er geen concurrentie komt in de vorm van een andere hond. In het begin is elke andere hond een potentieel gevaar. Ieder grommetje, ieder blafje moet dus ook in de kiem gesmoord worden. Beloon hem vanaf het begin af aan als hij netjes langs andere honden loopt, andere honden moeten voor hem het sein worden voor iets leuks of iets lekkers. Dus zelfs op het moment dat hij nog niet bromt tegen andere honden geef je hem iedere keer als hij een andere hond ziet iets lekkers. Op den duur zal het dan zo moeten worden dat als hij een andere hond ziet hij naar jou kijkt zo van: “waar blijft mijn lekkers” Ook kun je als je een andere hond ziet leuke dingen met hem gaan doen, brokjes verstoppen aan de kant van de weg, door je benen cirkelen, maakt niet uit wat, als het maar zo is dat het geweldig is om een andere hond tegen te komen omdat er dan zeker iets leuks gaat gebeuren.

Op het moment dat je weg bent geweest en je hond komt op je afgestormd negeer je hem, ook al komt hij in het begin niet op je afgestormd, je gaat eerst je jas uitdoen, koffiezetten, een tafel opruimen, de stofzuiger halen. Maakt niet uit wat je gaat doen zolang je maar geen aandacht geeft aan de hond. Het moet heel normaal zijn dat jij in- en uitloopt wanneer jij wil en hij hoeft daarbij niet net te doen alsof hij je een jaar niet heeft gezien. Hij is namelijk niet blij dat hij jou ziet maar hij is blij dat zijn eten en drinken weer gewaarborgd zijn. Als jij weggaat moet hij maar afwachten of je terugkomt en als je niet terugkomt heeft hij geen eten en geen drinken. Dat is vele malen belangrijker dan dat jij bent. Bedenk dat de eerstvolgende keer dat hij weer door het dolle heen is dat niet jij belangrijk bent maar het feit dat je hem straks weer gewoon eten kan geven. Met zijn dolle bui laat hij ook zien dat hij denkt dat jij buiten niet voor jezelf kunt zorgen. Dat kun je natuurlijk prima en daar heb je hem niet voor nodig. Hij laat je zien dat hij blij is dat je ongeschonden bent thuisgekomen en dat zonder zijn hulp. Nergens voor nodig, je kan prima voor jezelf zorgen en dat gekke gedoe van hem is absoluut niet nodig.

Een hond ligt in huis in zijn mand, of in zijn bench, zeker niet midden in de kamer. Als de hond midden in de kamer gaat liggen is hij bezig de boel te controleren. Op het moment dat hij blijft liggen als je aan komt lopen test hij je uit. Hij moet gewoon opzij als je eraan komt. Het is nog steeds jouw huis en hij bepaalt niet dat je maar over hem heen moet stappen of rond hem heen moet lopen. Als de hond onder een tafel, een stoel of een kast kruipt kan hij dat als zijn hol gaan beschouwen. Dat kan als gevolg hebben dat je in de eerste instantie niet meer met je benen onder de tafel of stoel kunt komen omdat hij dan in je benen hangt en op den duur mag je niet meer in de buurt van de tafel komen. Mand of een bench is voor de hond en verder niets. De bank, je bed allemaal hetzelfde verhaal. In het begin heel gezellig maar op het moment dat hij denkt dat het van hem is, gaat hij het verdedigen, zeer honds gedrag maar ongewenst.

Een hond, je kan hem nooit voorspellen

Als je je houdt aan de regels hierboven zal je niet in de 6 weken problemen komen. Zo lang je beseft dat je een hond in huis hebt en hem het eerste halve jaar nog niet door en door kent dan kun je ook niet voor verrassingen komen te staan. Wees erop voorbereid dat hij kan uitvallen, wees erop voorbereid dat hij onverwachte dingen kan doen. Schrik hier niet van maar reageer adequaat. Je nieuwe hond doorloopt heel snel de fase, pup, peuter, volwassen en hij test je op een gegeven moment uit. Wees voorspelbaar in je gedrag en nee is nee. Dat zijn hele belangrijke regels. Zet niet al te veel druk op je hond, verwacht helemaal niets van je hond en besef dat een hond leert dat dingen die hem wat opleveren hij zal herhalen en dingen die hem niets opleveren zal hij achterwege laten. Stel jezelf bij ongewenst gedrag de vraag wat het je hond oplevert (en als hij zijn gedrag herhaalt dan levert het hem echt iets op al is het soms even zoeken wat) en wat je kunt doen om zijn gedrag te keren. Probeer het niet te goed te doen. Kijk naar je hond, leer van je hond en probeer in te schatten wat je hond nodig heeft.

Auteur: pannehoeve

Deze tekst komt van de site van animalinneed.

Vijf aandachtspunten voor het adopteren van een buitenlandse hond!

Je wil een buitenlandse (straat)hond adopteren? Erg mooi, daar zijn we blij mee, maar ben je bereid om met deze 5 dingen rekening te houden?!

Wij horen het meer en meer… “We hebben goed willen doen voor een arm hondje uit het buitenland, hebben haar nu ‘AL’ 2 maanden, maar we denken dat ze niet gelukkig is. Ze is vaak bang, luistert niet goed, blaft naar elk vreemd geluid…” En dan kunnen wij alleen maar zeggen: “Wat waren jouw verwachtingen?”

1. Een hond die zich ontwikkelt heeft in een omgeving zonder of met weinig menselijk contact, op een ruwe voedselarme plek, op de straat… die heeft geen puppy-klas gevolgd op een hondenschool en is alleen bekend met het voor hem bekende. Hun reacties op onze maatschappij en alles wat daarbij hoort (gedrag, mensen, geluiden, geuren, regels, leibanden, etc.) zijn volledig gebaseerd op dat bekende. Gelukkig leggen honden heel snel veel vertrouwen in je schoot… Waarom breken we dat vertrouwen dan steeds? Hoe JOUW HOND REAGEERT op zijn nieuwe thuis is dus NIET ABNORMAAL.
2. Met een net geadopteerde hond ga je NIET METEEN NAAR DE HONDENSCHOOL. Je brengt jouw hond in een stressvolle omgeving, alsof de hele adoptie én al die nieuwe dingen nog niet zenuwslopend genoeg zijn! Geef elkaar eerst de tijd (min. enkele maanden) om een relatie en een sterke vertrouwensband op te bouwen voor je hem nog meer nieuwe dingen gaat leren. Een hond met stress leert niets, toch niet om de juiste redenen! Vanaf nu zorgt hij niet meer voor zichzelf maar bied jij hem veiligheid, onderdak, rust, liefde, water en voedsel. Dat is wennen en kost tijd en geduld.
3. Voor een adoptie neem je TIJD. Zaterdag adopteren om maandag weer fulltime aan de slag te gaan… Big “NO”! Stel je voor, je hebt net honderden of duizenden kilometers achter de rug van een zware autorit of traumatiserende vliegreis. Wordt dan in een vreemd huis gezet met onbekenden en 48u later zit je daar… helemaal alleen, gaan die mensen eigenlijk nog terugkomen? “Maar ik moet toch weer aan het werk?” hoor ik je zeggen… Of het nu een pup of een oudere adoptiehond is, plannen is de boodschap!
4. Een hond heeft meerdere opties als hij stress ondervindt, de stoffen in hun lichaam die getriggerd worden, zorgen voor een Flight, Fight of Freeze reactie. Combinaties of afgeleiden zijn natuurlijk ook mogelijk. In een omgeving waar ze vrij leven, hebben ze steeds de keuze… zodra die leiband aangaat of ze zich in een gesloten ruimte bevinden, zijn die keuzes plots heel beperkt! VERMIJD STRESSVOLLE SITUATIES en kijk vooral naar je hond en waar hij zich op dat moment goed bij voelt. Naarmate jullie fijne, veilige momenten samen beleven en de relatie sterker wordt, kunnen de uitdagingen samen ook groter worden.
5. Sommige adoptiehonden hebben een dramatisch verleden. En nee, dan heb ik het niet over de standaard straathond. Een verleden van misbruik door mensen, van trauma’s tot verwondingen… LEEF ZELF IN HET ‘NU’, jouw hond heeft er niets aan dat je hem behandelt alsof hij nog steeds mishandeld wordt. Dat neemt niet weg dat je toch respect moet tonen voor zijn angsten. Contacteer een gedragsdeskundige als je zelf niet weet hoe je hier het best mee omgaat maar leer vooral veel zelf van je hond, biedt hem wat hij nodig heeft en doe dat vooral met geduld. Wij kunnen jaren naar de psycholoog, onderdrukken emoties met medicijnen… zij hebben alleen die ene persoon of dat gezin die hen levenswaardig genoeg vond(en) om zich rustig aan te passen in die nieuwe (vreemde) roedel.

NOTE: Uit ervaring heeft een adoptiehond gemiddeld tussen de 3 en 10 maanden nodig om zich aan te passen aan zijn nieuwe situatie.